Το πραγματικό του όνομα του ιδρυτή της ΛΑΡΚΟ ήταν Πρόδρομος Αθανασιάδης. Έγινε γνωστός ως Μποδοσάκης (από την τουρκική ονομασία του «Πρόδρομος) και υπήρξε θρύλος για τον Ελλαδικό χώρο.

Ο Μπέης, όπως τον φώναζαν οι φίλοι του, γεννήθηκε την τελευταία δεκαετία του 19ου αιώνα, από πολύ φτωχούς γονείς. Σε ηλικία 10 χρονών, αφήνει το σχολείο αποκτώντας μόρφωση ολομόναχος και μαθαίνοντας από την πείρα της ζωής. Στα 17 του ήταν ένας από τους σημαντικούς οικονομικούς παράγοντες με εμπορική και βιομηχανική δραστηριότητα.

Το 1940 βρίσκει τον Μποδοσάκη επικεφαλής μιας σειράς βιομηχανιών που εξασφάλιζαν τον πολεμικό εφοδιασμό Ελλάδας και των συμμάχων της. Μεταπολεμικά κυριάρχησε στην οικονομία της χώρας, απασχολώντας μεγάλο ποσοστό του εργατικού δυναμικού της.

Ο Μποδοσάκης διέβλεψε από πολύ νωρίς ότι το μέλλον της χώρας ανήκε στην εκβιομηχάνιση. Επί πενήντα πέντε χρόνια, οι δραστηριότητές του, που κάλυπταν το 35% του συνολικού δυναμικού της Ελλάδας στον τομέα αυτόν, εκτείνονταν σε όλους τους τομείς: πυρομαχικά, οινοπνευματώδη, λιπάσματα, υαλουργία, ναυτιλιακά, ασφάλειες, κατασκευές, αλλά κυρίως μεταλλεία και ορυχεία (Μεταλλεία Κασσάνδρας, Μεταλλεία Ερμιόνης, Εταιρία Μεταλλουργείων Λαυρίου Α.Ε., Λιγνιτωρυχεία Πτολεμαΐδος – ΛΙΠΤΟΛ,  ΛΑΡΚΟ).

Το μυστικό της επιτυχίας του Μποδοσάκη ήταν η αγάπη του για τη δημιουργία και όχι για το χρήμα. Ο ίδιος έζησε λιτή ζωή  συντροφιά με τη σύζυγό του Ιωάννα κληροδοτώντας, όντας ακόμη εν ζωή, στο Ίδρυμα Μποδοσάκη όλη του την περιουσία. Με το θάνατό του, στις 18 Ιανουαρίου 1979, έκλεισε ο κύκλος μιας πολύπλευρης παραγωγικής ζωής που συνδύαζε την επιχειρηματική ευφυΐα και την φιλανθρωπική δραστηριότητα.

Η παρακαταθήκη του συνεχίζεται ακόμη και σήμερα μέσω του Ιδρύματος Μποδοσάκη, ενός σημαντικού φορέα, για την προαγωγή και ανάπτυξη της κοινωνικής πολιτικής στην Ελλάδα.